بردن قصه به کلاس درس

علاقه به داستان نیاز فطری هر انسانی در هر سنی است، به ویژه کودکان، علاقه زیادی به داستان دارند. اگر کودکان پیش از دبستان، به داستان دسترسی داشته باشند، بیشتر یادگیری و اطلاعاتی را که درباره محیط به دست می آورند مدیون داستان ها خواهند بود. البته کاربردهای قصه در برنامه درسی به این محدود نمی شود، بلکه کمک می‌کند کودک چگونگی تفکر، کسب دانش و آشنایی با ناملایمات و شادکامی ها را از داستان بیاموزد. توانایی هایی از جمله درک معنا، آشنایی با واژگان، نظم و ساختار دادن به فکر، تخیل و خلاقیت از طریق داستان می تواند به دست آید. داستان برای دانش آموزان می تواند به صورت مستقل و یا در پیوند با درس ها خوانده شود.

قصه گویی در برنامه درسی

علاوه بر این که خواندن و یا شنیدن داستان لذت دارد، کاربردهای قصه در برنامه درسی بسیار است و اگر قصه ای در کلاس خوانده شود لحظه هایی خاطره انگیز و فراموش نشدنی برای دانش آموزان به وجود می آورد. معلم یا دانش آموزان با هدایت معلم می توانند پس از پایان درس داستانی به صورت مستقل بخوانند، همچنین می توان از آن به عنوان هدیه برای تلاش دانش آموزان یا همراهی آن ها در نظر گرفته شود.

خواندن داستان یا قصه گویی، حتی در کلاس های ریاضی و فیزیک، موجب شکل گرفتن پیوند عاطفی بین دانش آموز و معلم می شود، دانش آموز برای معلمی که به “نیاز قصه شنیدن” دانش آموزش توجه کرده است ارزش بیش تری قائل است و افزون بر حس لذت داستان خوانی، این فعالیت معلم را نشانه توجه او به خود می‌داند که موجب توجه بیشتر دانش آموز به آن درس خواهد بود و این توجه باعث می شود مطالب را بهتر بیاموزد و چون به چنین معلمی احترام زیادی می گذارد، نمی تواند نسبت به انجام تکالیف آن درس بی تفاوت باشد. مگر هدف از مدرسه رفتن و درس خواندن، کسب دانش، رشد تفکر و کسب آگاهی و علاقه به تحصیل نیست؟ بردن داستان به کلاس می تواند دستیابی به این هدف ها را ممکن سازد.

داستان خوانی در پیوند با محتوای درس ها

افزون بر مواردی که در زمینۀ کاربردهای قصه در برنامه درسی برشمرده شد، خوب است معلم داستان هایی بخواند تا بین محتوای درس و دانش آموز ارتباط برقرار کند و حتی برای برخی از درس ها از کتاب های علمی نیز استفاده کند؛ برای نمونه، درباره درس «عید نوروز» در فارسی اول دبستان، می توان داستان «عمو نوروز و پیرزن» را و درباره آب، داستان «اکسیژن و همبازی هایش» را خواند، همچنین در درسی مثل «دنیای درون من» از علوم تجربی سال هفتم، می توان از انیمیشن های «سفر به درون بدن انسان» استفاده کرد. استفاده از کتاب های علمی مرتبط با درس در کلاس، اطلاعات مرتبط با آن درس را وسعت می‌دهد، درک را عمقی تر می‌کند و یادگیری سریع رخ می‌دهد و در نتیجه دیگر دانش آموز نیاز ندارد چندین بار آن درس را بخواند.