حسادت در کودکان و نوجوانان

حسادت در والدین: اگر والدین نسبت به اطرافیان حسادت ورزند، کودک این رفتار والدین را به‌عنوان یک الگو انتخاب می‌کند و او نیز به دوستان خود حسادت می‌ورزد و ممکن است به یک عادت رفتاری او تبدیل شود.

رسیدگی و توجه زیاد: توجه بیش از حد به کودکان در خانواده نیز عامل دیگری است برای حسادت کودکان. آن‌ها وقتی‌که به جامعه خشن وارد می‌شوند، حمایتی دریافت نمی‌کنند و به همین سبب احساس بی‌کفایتی می‌کنند و به دیگران که توانمندتر هستند حسادت می‌ورزند.

رفتارهای سخت‌گیرانه و مستبدانه با کودک: رفتارهای سخت‌گیرانه والدین موجب احساس حقارت در کودک می‌شود و اعتمادبه‌نفس او را کاهش می‌دهد. او نسبت به دیگران که از شرایط بهتری برخوردارند حسادت می‌کند.

دروغ‌گویی

بدبینی

ایراد گیری

اعتمادبه‌نفس پایین

و نیز رفتارهای پرخاشگرانه که به‌صورت شکستن اشیا یا لگدزدن، کتک زدن و بدزبانی دیده می‌شود.

آسیب‌های فردی حسادت: کودک حسود گاه افسرده می‌شود. این درون‌ریزی احساسات می‌تواند موجب ناخن جویدن، خارش بدن، ظاهر شدن جوش در بدن، خیس کردن بستر، بی‌نظمی، بی‌تفاوتی نسبت به تحصیل و حتی فرار از خانه شود.

آسیب به دیگران: پرخاشگری برخی از کودکان و نوجوانان حسود می‌تواند موجب آزار دیگران شود، با دعوا و یا بدزبانی به دیگران آسیب می‌رسانند. بدبینی آن‌ها نیز ممکن است موجب آزار دیگران شود. چون آن‌ها کمتر به داشته‌های خود قانع هستند همواره احساس ناراضی کرده و با نق زدن و ایراد گیری آرامش را از زندگی خود و دیگران می‌گیرند.